Kirsten de coninck

Als ik groot ben, word ik dokter

Geboren in 1973
Afgestudeerd in 1996
Gehuwd, moeder van 4 kinderen

Zeer vlot in het Nederlands (moedertaal) en Engels
Vlot genoeg in het Frans
Voldoende begrip van het Duits
Dat zei ik als kind, jarenlang. Maar dat werd ik niet. Het werd bio-ingenieur. 
Ik startte mijn carrière aan de K.U. Leuven, als wetenschappelijk onderzoeker. Toen mijn eerste zoon geboren werd, in 2000, koos ik voor een omscholingstraject tot programmeur-analist bij KBC. Als analist groeide ik door in de rol van teamverantwoordelijke, waarna ik in 2007 onderdak vond bij Cronos. Eerst als projectmanager, later als HR verantwoordelijke. 
In 2013 deed ik wat veel mensen ooit hopen te doen: van je hobby je beroep maken. Ik opende een naaiwinkel en gaf workshops. In 2015 sloot ik dit hoofdstuk met pijn in het hart af. Gelukkig vond ik nieuwe uitdagingen bij iLean, waar ik naast het office management ook trainer in geweldloze communicatie en visuele skills werd. Ook het uitwerken van de marketing heb ik er het laatste jaar bijgenomen. Ook mijn eigen bedrijf bleef bestaan, maar ik spitste me toe op woorden en papier. 
Ik schreef 2 romans, visualiseer en vertel verhalen. 
Maar waarom wou die kleine versie van mezelf dokter worden, vraagt u zich misschien af? 
Omdat ik, toen al, iets wou doen dat bijdraagt aan het welbevinden van anderen. Omdat ik graag werk op het scherp van de snee, ik voel graag de ‘sense of urge’. En - dat moet ik ook toegeven - ik weet graag veel. Dat alles dacht ik als kind te kunnen vinden in een job als dokter. In alles wat ik tot op vandaag doe, zijn dat dingen waarnaar ik zoek en die me energie blijven geven. 
Over mijn pad tot vandaag valt uiteraard veel meer te zeggen. De droge details vindt u op mijn LinkedIn pagina terug. De rest verduidelijk ik graag in een gesprek.

Ik zoek een nieuwe uitdaging!

Het zinnetje hierboven is waarschijnlijk het meest uitgeholde van alle sollicitatiewoordenschat. En toch is dat exact wat ik zoek. Laat het me even verduidelijken.
Ik ben op zoek naar iets nieuw. ‘Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan,’ waren ooit de woorden van Pippi Langkous. Wel, dat is exact wat ik bedoel: ik wil iets doen dat ik nog niet - professioneel -deed. Of toch niet ten gronde. Ik wil me verdiepen in materie die me boeit. En bijleren. Zoals ik als kind dacht dat een dokter moest zijn: iemand die iets afweet over zijn vak. Ik heb honger naar kennis, wil graag de dingen die ik wel al zeer goed ken, vermengen met nieuwe zaken. Groeien vanuit mijn huidige sterktes naar nieuwe sterktes. En dat mag gerust uitdagend zijn. Voor mij betekent dat: prikkelend, iets dat me nieuwsgierig maakt en me zin doet krijgen om er elke dag mee aan de slag te gaan. 
En tenslotte: nieuwe dingen gaan doen, betekent niet maanden of jaren aan de zijkant staan tot-ik-het-kan. Ik wil vanaf het begin kunnen bijdragen. Misschien niet met de kennis die ik vandaag heb. Of juist wel, want ik heb best wel wat ervaring opgedaan, in verschillende sectoren en rollen. En dat maakt juist dat ik vanuit een andere invalshoek naar dingen kan kijken en een bijdrage kan leveren die er vandaag misschien niet is. ​

Wat breng ik dan mee?

Ik ben gepokt en gemazeld in de wetenschappen. Niet alleen tijdens mijn studies, maar ook in mijn eerste jobs. Ook vandaag blijf actief met wetenschappen bezig, lees ik erover en ondersteun ik mijn kinderen in die vakken. Het wordt nooit saai. Maar ook IT zit ondertussen onder mijn huid, door de jobs bij KBC en Cronos. ​

Ik schrijf graag en goed. Dat eerste zeg ik, dat tweede zeggen ook anderen. Ik schrijf romans, maar dat wilt niet zeggen dat al mijn schrijfsels prozaïsch zijn. Ook zakelijk kan ik aardig mijn mannetje staan op papier. 
Wat ikzelf ook belangrijk vind, is dat ik heel wat ervaring opgedaan heb in coaching (als gecertificeerd coach) en potentieelontwikkeling. Luisteren naar mensen, ondersteunen bij het bereiken van doelen, daar werk ik graag aan mee. 
En tenslotte, en voor mij zowat het allerbelangrijkste: ik breng mijn creatief brein mee. Ik denk mee, binnen en buiten de lijntjes, denk verder, probeer en evalueer, teken, doodle, fantaseer luidop over wat kan en op het eerste zicht niet kan. 

Waar kom ik tot mijn recht?

De plaatsen waar ik het beste tot mijn recht kom, zijn deze die het dichtst aanleunen bij wat mij drijft, waar mijn passie ligt.  En dan denk ik in eerste instantie aan research en development: onderzoeken, analyseren en concluderen, daar klopt mijn hart. Maar ook in creatie en productontwikkeling kom ik volledig tot mijn recht: bedenken, uitwerken, detailleren, luisteren naar klant of collega en herwerken. Dat alles heel graag en met veel plezier. Tenslotte is ook HR of onderwijs een plaats waar ik straal. Training of workshops geven brengt mijn enthousiasme naar boven. Ook via coaching ervaar ik dat gevoel. Ik word gelukkig wanneer iemand een betere versie van zichzelf kan worden door een training of coaching te volgen. 

Hoe sta ik in mijn kracht?

De Japanners noemen het Ikigaï: die plaats waar je kan doen wat je leuk vindt, waar je goed in bent, wat bijdraagt aan de wereld en waar je betaald voor kan worden. Voor mij vertaalt zich dat in deze vier dingen: 
  • Ik wil creëren, dingen maken - letterlijk - daar word ik vrolijk van. Of het nu een travelsketch is of een zakelijk artikel, het scheppen van iets bezorgd me een glimlach om mijn mond.
  • Ik wil bezig zijn met activiteiten met een hoog Sherlock Holmes gehalte. In de jeugdbeweging hield ik het meest van een ingewikkeld bosspel. Zoeken, puzzelen, raadsels die je de weg toonden, dan geraakte ik op dreef. Maar ook in mijn werk drijft dit me voort: dingen kunnen uitzoeken tot op het bot, analyseren, verbanden zoeken en bevestigen, heerlijk vind ik dat!
  • Ik zei het al eerder, maar ik wil iets kunnen betekenen voor anderen: dat kan rechtstreeks voor mijn collega’s zijn, door het type werk dat ik doe, maar dat kan ook veel ruimer gaan. Werken bij een bedrijf dat of een organisatie die iets nuttigs voor de wereld doen, waar mensen beter van worden, dat heb ik nodig om mijn werk zinvol te vinden. 
  • Tenslotte moet dat alles zich vertalen in een bezigheid die geld kan opbrengen. Dan denk ik voor mezelf aan analyse, ontwerp of coaching/training. Maar ik sluit hier zeker geen andere mogelijkheden uit als de drie voorgaande zaken er in vervat kunnen zitten. 

Dat alles maakt dat mijn goesting geprikkeld wordt door...

... een heleboel zaken. Maar laat ons wat concreter worden en dit vertalen naar sectoren. Ik denk dan spontaan aan de (bio)medische sector. Denk maar aan mijn kinderdroom en mijn studies. Maar ook de milieusector staat hoog op mijn goesting-lijstje. Van zinvolle bijdrage gesproken! 
Maar mijn interesse gaat veel breder dan alleen deze twee sectoren. Wat als ik zou kunnen bezig zijn met woord en beeld in een sector of bedrijf dat bijdragen aan de wereld uitstraalt? Een onderwijsinstelling bijvoorbeeld,  Of een HR dienst in een bedrijf dat mij warm kan maken omwille van de waarden die ze uitdragen? Ook hier sluit ik niets uit, zolang het mijn goesting prikkelt.

Deze waarden draag ik altijd mee

'Save the best for the last.' Dat verscherpt de aandacht opnieuw en dat is exact wat ik nu doe. Ik wil het graag hebben over de waarden die we belangrijk vinden. U en ik. Daar valt of staat een samenwerking vaak mee. Het is maar beter dat we hier van in het begin transparant en eerlijk over zijn met elkaar.
Waarden die voor mij altijd aan de oppervlakte komen drijven, zijn:  
  • Autonomie. Ik ben graag onafhankelijk, en dan vooral wat de praktische organisatie van werk of leven betreft. Dit betekent niet dat ik samenwerken niet belangrijk vind. Ik kan helemaal meegaan in het verbinden met collega’s, in het samen zoeken  en doelen bereiken. Ik ga hierin mee zo lang het over de ‘why’ gaat van wat we doen, maar als het over de ‘what’ gaat, ben ik graag mijn eigen baas. Ik ben een introverte denker. Ik laad mijn batterijen op met lange wandelingen in de natuur, met één op één gesprekken met mensen die me dierbaar zijn. Niet op feestjes of recepties. Vandaar mijn nood aan tijd en ruimte om zelf mijn werk en leven te kunnen organiseren.

  • Dat neemt niet weg dat ik erbij wil horen. Voor mij betekent dat: evenwaardig kunnen bijdragen. Erbij horen om wat ik in te brengen heb voor het bedrijf, of voor mijn collega's. Niet om het kleedje dat je draagt of de auto waarmee je rijdt.
  • Ik zei het al eerder: ik wil kunnen bijdragen. Voelen dat wat ik doe zinvol is voor het bedrijf en bij uitbreiding voor klanten en de wereld. 
  • Ik vind het belangrijk om bekwaam te zijn in wat ik doe. Of het op zijn minst te worden in een nieuwe materie. 
  • Ook authenticiteit vind ik erg belangrijk: in alle eerlijkheid jezelf kunnen zijn. Geen maskers moeten opzetten op het werk, behalve dan mondmaskers. Oprechte feedback kunnen geven en ook ontvangen, daarvan groeien mensen.
  • Tenslotte - laat ons een kat een kat noemen - hecht ik veel waarde aan stabiliteit en veiligheid. Als moeder van vier pubers, 2 in het hoger onderwijs en 2 in de middelbare school, weet ik dat het leven handen vol geld kost. Dus ik wil niet in een job stappen die lucratief is. Of in een bedrijf dat zomaar wat doet en blind vaart. Daar ga ik niet in mee. 
BEGINNEN ER IDEEËN ROND SAMENWERKING TE ONTSTAAN?
Dat was alvast de bedoeling! Ik sta open voor verschillende vormen van samenwerking: in loondienst komen, maar ook als freelancer ga ik graag aan de slag wanneer je een opdracht of project liggen hebt waarvoor mijn atypisch profiel geknipt is. 
WIL JE ME GRAAG BETER LEREN KENNEN?
Dat treft, ik u ook! Neem zeker al eens een kijkje op mijn LinkedInpagina voor wat meer chronologie en details over mijn vorige functies. Indien je interesse hebt in mijn creatieve kant, nodig ik je uit om mijn instagrampagina te bezoeken, of één van mijn boeken te lezen. Of neem eens een kijkje om mijn website, voor meer informatie over de workshops die ik vandaag geef.
Maar het snelst van al leren we elkaar natuurlijk kennen door een gesprek, in levende lijve of online. Bel me gerust (0472/291.673) of mail me (kirsten.deconinck@gmail.com).