Het was met het weekje wel, of meer nog: het maandje. September is altijd pittig: weer in het ritme geraken, kinderen op tijd de deur uit, de toenemende verkeersdrukte trotseren, wennen aan nieuwe en goede voornemens, je kent dat wel. Maar na 6 maanden zonder school, na het nemen van de beslissing om mijn 'dagjob' vaarwel te zeggen, sloeg deze september echt als een onversneden herfststorm in mijn gezicht. Het was en is met momenten pompen of verzuipen. Maar. Dat brengt ook goede dingen met zich mee. Laat ons daar even op focussen.
De keerzijde van elke medailleEn zo ontstonden in deze vreemde septembermaand kleine lichtpuntjes, van zodra je dromen omzet in actie.
gedeelde fun is dubbele funEnfin, dat laatste denk ik toch. Maar ik kan het alleen maar zeker weten als ik het jou vraag. Want ik wil jou beter leren kennen. Lezer van mijn blog, volger van het eerste uur. Vertel mij eens, wat maakt dat je deze blog leest? Of je nu een klant bent, ooit een klant zal worden of gewoon een vriendin, fan vanop de zijlijn bent, jouw feedback is super belangrijk voor mij. Dus heb je nog even? Vul je dan onderstaande vragen in? Nam je de tijd om deze mini-enquête in te vullen? Dan ben ik je oneindig dankbaar. En voor wat hoort wat: uit alle inzenders loot ik iemand uit die een workshop naar keuze mag volgen (de reeds ingeplande, maar ook deze waar momenteel nog geen datum voor online staat, want die komen er weldra aan) of die een waardebon krijgt voor een opdracht naar keuze, ter waarde van 100 €. Schroom. Van het woord alleen al krijg ik rode blosjes op mijn wangen. Jij ook? Voor zo ver ik me kan herinneren, is het een gevoel dat ontstaan is in de puberteit. En ik denk dat dat voor velen van ons zo is. Van de ene dag op de andere wordt je spontaniteit onder je voeten weggemaaid. Naar de middelbare school? Gedaan met luidkeels zingen op de fiets, nooit meer die lekker losse legging aan. Want! Wat. Gaan. Ze. Wel. Niet. Van. Me. Denken??? Om nog maar te zwijgen over al die momenten waarop je ouders de grond onder je voeten deden wegzakken. Aai over je bol wanneer je op kamp vertrok? Ai. Roepen en zwaaien wanneer ze jou aan de andere kant van de winkelstraat zagen staan? Auch. Herkenbaar? Zijn je wangen nu ook helemaal rood en warm? Hier ook. Gelukkig gaat dat ook wel weer over, die schroom. Worden we weer zelfbewuster en hebben we er in min of meerdere mate lak aan wat mensen van ons denken. de schaamte voorbijEn toch. Ergens blijft het beestje knus opgerold onder onze hersenpan liggen om zich af en toe eens te roeren. Bijvoorbeeld wanneer je je wil inschrijven voor een training of workshop. Je leest ergens over, of hoort een vriend erg enthousiast vertellen over iets wat hij deed en je spontane ik wil al met de muis naar de 'ik schrijf me in' knop bewegen. Maar dan lopen die wangen weer rood aan. Want ergens in je hoofd wordt dat beest wakker en zegt zacht: "Je gaat je belachelijk maken." Laat ons dat eens wat concreter maken. Laat ons de workshop 'Haal meer uit vergaderingen en presentaties met sketchnotes' nemen. Hoe fijn zou het zijn wanneer je dat kon: beknopt en gefocust weergeven - in woord en beeld - wat je hoort en ziet. Een vergadering buitenstappen met notities die meteen bruikbaar zijn én bovendien ook voor anderen zo klaar als een klontje zijn. Wat een tijdswinst zou dat niet betekenen! Je voelt je hand al naar de muis gaan om op de link hierboven te klikken, maar dan is daar dat beestje weer. 'Jij kan helemaal niet tekenen.' Je hand glijdt weer van de muis en je kaken zijn rood. Gelukkig schreef je je niet in. Want je zou je hopeloos belachelijk maken met je minimale tekengave. Tenminste: dat denk jij. Want dat beest is een mooiprater. Dat beest is de verpersoonlijking van jouw belemmerende overtuigingen en daar mag je vandaag komaf mee maken. Steek hem in zijn kot! Want wil jij leren sketchnoten? Doe dat dan gewoon. Wie zegt er dat je moet kunnen tekenen? Het beest? Wel, ik zal je zeggen hoe dat echt zit. Iedereen kan tekenen. Of op zijn minst visualiseren. Ben je ooit kind geweest? Zat je ooit op een kleuterschool? Wel, dan kan je tekenen. Kijk maar eens naar beide tekeningen hieronder. De linkse plukte ik van de blog creativebloq. De tweede tekende ik, uit mijn hoofd, op 5 seconden tijd. En wat zie jij in beide tekeningen? Een kat. Inderdaad. iedereen kan dat.
Overkwam het jou ook al? Dat iemand met zijn ogen draait, diep zucht en dan zegt: "Moet ik er een tekeningetje bij maken?" Die iemand was dan vaak een leerkracht die zijn of haar geduld verloor, of iemand die jou een onwijs spannend verhaal aan het vertellen was, waar jij de draad hopeloos kwijt van geraakte. Of was jij misschien diegene die met haar ogen rolde en dit beruchte zinnetje uitsprak? Want zeg nu zelf: echt positief is dat niet, wanneer iemand verzucht dat hij er beter een tekeningetje bij kan maken. De ontvanger van de boodschap wordt op dat moment eerder als dommig of traag van begrip beschouwd. Dat, wist een leerkracht Nederlands mij ooit te vertellen, komt omdat de oorsprong van deze uitdrukking uit de Middeleeuwen komt. Rijke mensen, die dan meteen ook het etiket slim kregen, konden schrijven. Arme mensen, die per definitie dom waren, konden dat niet. Gelukkig konden onze voorouders al heel lang tekenen en begreep iedereen dat wel, een tekeningetje. Maar als er voor jou een tekeningetje bij gemaakt moest worden, was je waarschijnlijk een landbouwer. Druk bezig met andermans land te bewerken, zonder tijd voor school of educatie. Laat staan om te leren lezen. En dus moesten er tekeningen aan te pas komen. Wel, vandaag kan ik u vertellen: een tekening nodig hebben is niet dom. Integendeel. Want zeg nu zelf. Welk van de twee onderstaande bordjes zou jij het liefst tegenkomen als je in een grote wolkenkrabber bent, waar je nooit eerder was en waar plotseling het brandalarm klinkt? Ondanks al je geletterdheid hoop je op het linkse bordje, toch? Want die tekening zegt jou in 1 oogopslag wat je moet weten: rechtsaf hier, daar is de nooduitgang. En die kracht van beelden zit ingebakken in onze hersenen. Het rechtse bordje wil dat je gaat lezen, dat je informatie verwerkt en beslissingen neemt. Dat doe je allemaal heel actief, in je prefrontale cortex. Kost tonnen energie. Bij het derde bordje ben je waarschijnlijk zo uitgeput dat je recht de brand in loopt. Prefrontale wat?Die prefrontale cortex van onze hersenen is nieuw en jong (als je onze evolutie bekijkt, bedoel ik dan). Een beetje het hippe deel van ons brein, dat waar men in de Middeleeuwen van dacht dat het adel van landbouwers zou gaan onderscheiden. Er zit een bron van waarheid in: het onderscheidt ons van andere zoogdieren. Maar hoe fout is het om te denken dat het alles aankan! Want kijk nog eens naar het linkse bordje. In 1 moment weet je wat je te doen staat. Rennen. In de richting van de pijl. Je hebt zonet jouw visuele cortex geactiveerd. Een ander deel van je hersenen dat veel en veel ouder is. Getraind. Rennen, in de juiste richting. In geen tijd sta je veilig buiten.* Hoog tijd dus dat we leren om dat visueel deel van onze hersenen weer meer in te zetten. Zeker in de ratrace waarin wij vandaag leven. Want je spaart er zoveel tijd en energie mee uit door dat stuk weer optimaal te gaan benutten. OK, ik snap het. En nu?Allemaal goed en wel, De Coninck, maar hoe doe ik dat dan?
De eenvoudigste manier: kom eens naar een workshop. Op 20 november neem ik je mee in 'Leer hoe visualiseren de kracht van je brein boost.' Tijdens deze halve dag leer je de basis van visueel en ruimtelijk denken en kan je het ook toepassen. Wil je er graag uitgebreider mee aan de slag? Dan kan je al op 23 oktober 'Haal meer uit vergaderingen en presentaties met sketchnotes' komen volgen. Tijdens deze dagtraining leer je woord en beeld samen gebruiken om met meer focus aanwezig te zijn op jouw werkplek, tijdens meetings, lessen of presentaties. Tijdens beide trainingen laat ik je kennis maken met de kracht van je brein. En jij? Jij gaat vooral zelf aan de slag die dag! Visualiseren, oefenen, en leren van elkaar. "Ik ben niet creatief." Of "ik kan helemaal niet tekenen" hoor ik u denken? Dat is helemaal geen probleem. Het is geen tekenles. Het gaat niet om mooi of wauw. Maar om sneller dingen begrijpen. "Wat als Corona roet in het eten gooit?" Dan voorzie ik een online alternatief. En wil je liever niet online volgen, dan schrijf je kosteloos uit. Heb je nog andere vragen, andere bedenkingen die jou weerhouden om je in te schrijven? Dan hoor ik ze graag! En in elk geval zie ik je graag in oktober of november, tot dan! * Meer weten over hoe dat zit met die hersenen van ons? In beide workshops licht ik dit verder toe. |
Kirsten De ConinckDuizendpoot. Moeder van 4. Creatief. Visualisator. Natuurmens. Tekenaar. Stiltezoeker. Genieten. Verteller. schrijverDag lezer die graag leest. Las je mijn romans al? Archieven
January 2024
Categorieën
All
|
Vind me terug. |
|