Schroom. Van het woord alleen al krijg ik rode blosjes op mijn wangen. Jij ook? Voor zo ver ik me kan herinneren, is het een gevoel dat ontstaan is in de puberteit. En ik denk dat dat voor velen van ons zo is. Van de ene dag op de andere wordt je spontaniteit onder je voeten weggemaaid. Naar de middelbare school? Gedaan met luidkeels zingen op de fiets, nooit meer die lekker losse legging aan. Want! Wat. Gaan. Ze. Wel. Niet. Van. Me. Denken??? Om nog maar te zwijgen over al die momenten waarop je ouders de grond onder je voeten deden wegzakken. Aai over je bol wanneer je op kamp vertrok? Ai. Roepen en zwaaien wanneer ze jou aan de andere kant van de winkelstraat zagen staan? Auch. Herkenbaar? Zijn je wangen nu ook helemaal rood en warm? Hier ook. Gelukkig gaat dat ook wel weer over, die schroom. Worden we weer zelfbewuster en hebben we er in min of meerdere mate lak aan wat mensen van ons denken. de schaamte voorbijEn toch. Ergens blijft het beestje knus opgerold onder onze hersenpan liggen om zich af en toe eens te roeren. Bijvoorbeeld wanneer je je wil inschrijven voor een training of workshop. Je leest ergens over, of hoort een vriend erg enthousiast vertellen over iets wat hij deed en je spontane ik wil al met de muis naar de 'ik schrijf me in' knop bewegen. Maar dan lopen die wangen weer rood aan. Want ergens in je hoofd wordt dat beest wakker en zegt zacht: "Je gaat je belachelijk maken." Laat ons dat eens wat concreter maken. Laat ons de workshop 'Haal meer uit vergaderingen en presentaties met sketchnotes' nemen. Hoe fijn zou het zijn wanneer je dat kon: beknopt en gefocust weergeven - in woord en beeld - wat je hoort en ziet. Een vergadering buitenstappen met notities die meteen bruikbaar zijn én bovendien ook voor anderen zo klaar als een klontje zijn. Wat een tijdswinst zou dat niet betekenen! Je voelt je hand al naar de muis gaan om op de link hierboven te klikken, maar dan is daar dat beestje weer. 'Jij kan helemaal niet tekenen.' Je hand glijdt weer van de muis en je kaken zijn rood. Gelukkig schreef je je niet in. Want je zou je hopeloos belachelijk maken met je minimale tekengave. Tenminste: dat denk jij. Want dat beest is een mooiprater. Dat beest is de verpersoonlijking van jouw belemmerende overtuigingen en daar mag je vandaag komaf mee maken. Steek hem in zijn kot! Want wil jij leren sketchnoten? Doe dat dan gewoon. Wie zegt er dat je moet kunnen tekenen? Het beest? Wel, ik zal je zeggen hoe dat echt zit. Iedereen kan tekenen. Of op zijn minst visualiseren. Ben je ooit kind geweest? Zat je ooit op een kleuterschool? Wel, dan kan je tekenen. Kijk maar eens naar beide tekeningen hieronder. De linkse plukte ik van de blog creativebloq. De tweede tekende ik, uit mijn hoofd, op 5 seconden tijd. En wat zie jij in beide tekeningen? Een kat. Inderdaad. iedereen kan dat.
|
Kirsten De ConinckDuizendpoot. Moeder van 4. Creatief. Visualisator. Natuurmens. Tekenaar. Stiltezoeker. Genieten. Verteller. schrijverDag lezer die graag leest. Las je mijn romans al? Archieven
January 2024
Categorieën
All
|
Vind me terug. |
|