Vandaag is het mijn verjaardag. Een dag die ik al heel mijn leven associeer met grijze lucht en schemerduister bij de taart. Als kind werd ik niet instant vrolijk van verjaren. Daar had dat weer zeker iets mee te maken, maar ook de traditie in de lagere school. Ik begreep het concept verjaren niet zo goed. Wanneer we jarig waren, moesten we trakteren. Niet met iets dat je zelf uitgekozen had, maar met een koekje van de zuster. Zuster Bernadette. Als ik daar nu op terugkijk, was dat best vooruitstrevend: alle kinderen gelijk voor de wet, geen opbod van traktaties. Maar toen vond ik het maar niks.
De kloosteroverste zwaaide in die tijd nog stevig de plak - zo oud ben ik dus al (!). En verjaren werd op haar manier gedaan. Wanneer het jouw dagje was, moest je de paar trappen naar het kloostergebouw beklimmen. Grijze trappen op een grijze speelplaats, onder een grijze lucht. Dan kreeg je koekjes van de zuster, die je moest uitdelen aan je klasgenoten. Penny wafers. Een koekje vol lucht in een saai bruin papier. Waar was het feest? En de uitbundigheid? Tot op vandaag heb ik een hekel aan die koekjes.
Maar waar mijn tienjarige ik echt mee worstelde, was de vraag waarom ik moest trakteren op mijn verjaardag? Het was toch MIJN dagje? Zou ik niet van iedereen een cadeautje moeten krijgen in plaats van saaie koeken rond te delen? 
De kunst van het geven had ik duidelijk niet onder de knie. 

Maar het is goedgekomen met mij. Oef! Met het ouder worden, leerde ik ook geven appreciëren. Wat doe ik nu anders?

• Ik beslis zelf wat ik geef. Je kan het een boomerang-present noemen, maar door iets te geven dat je zelf ook leuk vindt, krijg je al een heel andere dynamiek.
• Ik geef persoonlijke dingen. Ik heb erover nagedacht, vaak ook plannetjes gesmeed, stiekem informatie ingewonnen en hoop/denk ergens dat mijn geschenk écht iemand blij zal maken. ​
• Tenslotte geef ik vanuit mezelf. Omdat ik dat wil. De waarde overstijgt dan vele malen die van de luchtige Penny Wafer. 

Er is nog een ander aspect aan geven dat ik erg waardeer. Ik ben een fan van de Warmste Week. Van de dynamiek die dat teweeg brengt. En het magische woord hier is 'samen.' Door te geven zet je dingen in beweging. Leren mensen relativeren, connecteren, en krijgt alles een wat zachter randje.
​ Je trakteert jezelf op een heus feestje. Vanbinnen dan toch.
En ik weet het, dit jaar is 'samen' vooral virtueel samen, maar ik ga het toch proberen. 

Vandaag ben ik dus weer jarig. En heb ik besloten om opnieuw te trakteren. Niet met Penny wafers, maar met iets dat ik oprecht graag schenk. Een muurtekening. 
Uiteraard kan ik niet bij ieder van jullie langskomen om een muurtekening te maken en moet er een 'winnaar' zijn. Dus creëerde ik een give away. 
En eerlijk? Ik was vanmorgen echt kinderlijk blij om hem te kunnen lanceren, die give away. Ik ben echt benieuwd voor wie ik straks ga schetsen, ontwerpen en tekenen. Dus, ook al is jouw idee nu nog heel vaag, doe maar mee!  

Wat kan je winnen?
Een muurtekening dus. Dat kan een quote, een tekening, een eye-catcher zijn, zowat alles. Deze kan in jouw bedrijf komen, maar ook bij jou thuis. In jouw bureau, slaapkamer, noem maar op. En de tekening is helemaal jouw ontwerp. Geen paniek. Ik help je daarbij. 
Hoe doe je mee? 

1. Volg mij op instagram of op facebook (of op allebei, dan zit je 2 keer in de pot)
2. Deel het bericht op instagram of facebook op jouw eigen verhaal of tijdlijn
3. Tag 3 andere mensen onder het bericht die ook wel een muurtekening zouden willen. 

Op 20 november sluit ik af, op 21 november maak ik de winnaar bekend. 
Succes! 

Mijn intenties zijn altijd goed. Net als die van jou waarschijnlijk. Elke jaar, ergens in november, neem ik me voor om kerstkaarten te versturen. Naar iedereen die me lief is, zeker naar de mensen die ik het afgelopen jaar nauwelijks hoorde of zag. In november zijn mijn plannen groots: ik ga zelf kaarten maken, met veel liefde en geduld. Of op zijn minst zelf kaarten kopen. Zorgvuldig uitgekozen, originele ontwerpen. Ken je dat? 
En zo gaat dit verhaal verder bij mij: november sneeuwt onder met drukte, verjaardagen, nakende examens. Bijna geruisloos neemt december daarna het roer over met nog meer drukte, sintbezoeken, examens, cadeaus die ineens ook nog gekocht moeten worden, werk dat af moet geraken. En dan is het plotseling 25 december. Ik heb geen enkele kaart verstuurd, laat staan gemaakt. Er blijft alleen plan B: aan manlief vragen om kaarten uit het grootwarenhuis mee te brengen, samen met de kerstboodschappen. Kaarten die glanzende eenheidsworst zijn, met een foto van 2 champagneglazen, een veel te goudkleurige kerstroos en in krullerige letters 'gelukkig nieuwjaar!' er op. Lelijke krullerige letters. Terwijl ik nota bene handletter! Ik stuur alleen de hoogstnoodzakelijke kaarten en denk: "volgend jaar maak ik mijn kaarten zelf. Op tijd." 

En dat is een understatement. Niets is dit jaar routine. 2020 wou een ander jaar worden? Een tikje apart? Welnu, ik doe mee! Want nog minder dan anders zag en hoorde ik de mensen die me lief zijn. Nog meer dan anders wil ik hen laten weten dat ik aan hen denk, wil ik hen het beste wensen. Dus! Dit jaar maak ik zelf mijn kerstkaarten. En wel op tijd. Meer nog, ik ben er al aan bezig. Zie je de trots hier van de woorden afdruipen? Het zal wel zijn! 

Maar ik wil dit gloriemoment niet voor mezelf houden. Ik deel het graag met jou en daarom maakte ik deze gratis workshop zodat jij ook aan de slag kan! 
Je maakt niet alleen je eigen kaartjes, ik leer je op de koop toe ook de basisbeginselen van het handletteren. ​
​Laat ons 2020 afsluiten met een positieve noot en de mensen die we graag zien een welgemeende, verzorgde kerstkaart sturen.

Nu heb je de tool in handen om aan jouw kerstkaarten te beginnen. Niets houd je nu nog tegen. Of toch? Moet je eerst nog -tig andere dingen en gaat de workshop ondersneeuwen? Daar gaan we iets aan doen!

Korte metten met uitstellen
Hoe speelde ik dat klaar om nu al kerstkaarten klaar te hebben? Dit werkte voor mij:

• Creëer een 'sense of urgency'. Zolang je blijft geloven dat kerstkaarten pas klaar moeten zijn op 25 december, kom je niet in beweging ... voor 25 december. Door jezelf een vroegere deadline op te leggen, kom je vroeger in actie. Daarom sluit ik de workshop ook af op 20 december. Dan moet je helemaal klaar zijn. Reken dus een aantal dagen vòòr 20 december om ermee aan de slag te gaan. Zet die timing scherp!
• Voel de pijn. De timing kan nog zo scherp staan, maar als je niet voelt hoeveel pijn het jou gaat doen als je ze niet haalt, dan werkt het nog niet. Schrijf minstens 5 redenen op waarom het zo belangrijk is dat je die mensen een persoonlijke kaart stuurt. En hang die redenen boven je bureau, bed, badkamerspiegel. Laat dat papiertje elke dag in je gezicht schreeuwen hoe belangrijk het is dat je in actie schiet!
• Plan bewust tijd in om aan de slag te gaan. Wanneer je wacht tot je werk gedaan is, je huis gekuist is en jouw 10000 stappen voor vandaag gezet zijn, komt het er nooit van. Boek je eigen agenda in!
• Tenslotte: wees realistisch. Wil je 30 kaarten verzenden? Overweeg dan om ze niet allemaal van a tot z zelf te maken. Het moet tenslotte leuk blijven. Combineer zelfgemaakt met zelfgekocht. En doe dan niet die fameuze grootwarenhuismove, maar koop bij een Belgische webshop, bij iemand die zelf met hart en ziel haar persoonlijkheid in die kaartjes stak. 

Favoriete postkaartwebshops
Weet je niet waar je moet beginnen zoeken? Ik deed wat opzoekwerk voor jou en geef jou graag mijn favoriete webshopadresjes mee. 
Withloov - Ellen maakt prachtige ontwerpen met een grappige toets, maar daarnaast ook memory boxen en ze werkt zelfs met een postkaartabonnement. Zeker de moeite om haar website eens te checken.
Yellow Sky - Dageraad verkoopt niet alleen vrolijke, kleurrijke kerstkaarten, maar ook leuke interieurspulletjes. Hier heb je een one stop shop voor al je kerstaankopen.
Kaart met Gaatjes - Emma's website is nu nog heel stil, maar achter de schermen wordt er volop aan de collectie gewerkt die de komende dagen online komt. Maar ik wou ze zeker met jullie delen, want de stijl is nog eens iets helemaal anders. Ik ben fan!
Tenslotte geef ik je ook nog Studio Han mee, voor kaartjes met een grappige toets en fris design. 

Waar wacht je nog op om eraan te beginnen? Je moest al bezig zijn. 
Hoe moest dat nu weer? Zo:

• Registreer je voor de gratis workshop
• Plan in je agenda tijd in om jouw kaarten te maken. Op 20 december haal ik de workshop onherroepelijk offline, dus begin op tijd. 
• Te veel werk? Vul dan aan met ontwerpen uit jouw favoriete webshop. Of de mijne, adresjes hierboven.
• Maak jezelf trots en beleef plezier en voldoening aan jouw tijdig verzonden, originele kerstkaarten! En laat jouw verwezenlijkingen zeker achter in de comments!

Ken je hem, deze hype die eind september op Twitter startte? Het was oorspronkelijk een manier om je romantische relatie van vandaag te vieren. Om te tonen van waar je kwam en waar je vandaag staat. 
Maar zoals dat met veel zaken gaat: het ding ging een eigen leven leiden en wordt vandaag op alle sociale media gebruikt om 'voor' en 'na' te tonen. 
Dus: ik doe mee!

Ik neem je even mee terug in de tijd. We schrijven begin 2016. Het jaar voordien volgde ik de training 'visual facilitation' en was onmiddellijk fan van de manier van werken. Ik trok mijn Pipi Langkous sokken aan en begon dit toe te passen in mijn eigen trainingen. Les geven op een flipover. Dat had ik nog nooit gedaan, dus ik dacht dat ik het wel kon.  
De voordelen waren mij onmiddellijk duidelijk: je kan heel snel de essentie op 1 blad vatten en je triggert de deelnemers om ook visueel te gaan denken, waardoor wat je vertelt veel beter blijft hangen. 
Vond ik mezelf een meester-visualisator vanaf die eerste dag? Nee. Bijlange niet. Ik zag room for improvement, all over the place. Maar de Pipi Langkous in mij zei dat het cool was, dat deelnemers begrepen waar ik het over had en dat elke visualisatie meer bijdroeg aan hun leerproces dan geen visualisatie. 
​Ik bevond me op de cyclus van Kolb nogal in het bewust onbekwaam kamp. Maar geen Pipi Langkous die daarom maalt.   

Vandaag doe ik wat dingen anders. Ik werkte aan de leesbaarheid van mijn tekst, aan mijn lijnwerk, aan mijn kleurgebruik en aan mijn tekenskills om er maar een paar te noemen. Ik schoof geleidelijk aan op op Kolb's cyclus. Ik oefende veel en werd bewust bekwaam. Af en toe ben ik zelfs verrast van wat ik op papier zet en voel ik me onbewust bekwaam.
Ben ik vandaag beter als lesgever? Nee, ik schrijf bewust dat ik de dingen 'anders' doe. 
De essentie van het visualiseren, die had ik in 2016 ook al te pakken. De basisregels die je in de training Visualiseren leert, die kan je vanaf dag 1 toepassen in jouw eigen job. De verfijning, die kwam er bij mij met de jaren, omdat ik graag teken, omdat ik gebeten ben door het visualiseren. Maar is die verfijning noodzakelijk om hiermee aan de slag te gaan? Ik denk van niet. 

Punt B is dus niet noodzakelijk beter. Want mocht ik jou alleen de linker flipover getoond hebben, zou je ook begrepen hebben waar de leercyclus van Kolb over gaat. Maar ik ga niet ontkennen dat de rechter flipover doordachter is, dat er meer oefening achter schuil gaat. 
Maar laat dat jou niet tegenhouden op met visualiseren aan de slag te gaan, integendeel! Elke visualisatie is beter dan geen visualisatie. Met een eenvoudige cirkel geef ik in één pentrek weer dat dit een cyclisch gebeuren is. Daar heb ik anders heel wat woorden voor nodig. 
Hier zijn alvast wat tips om van start te gaan: 

• Volg een basiscursus zodat je de essentiële regels van het visualiseren kent. Want dan pas kan je ze gaan gebruiken. En als je toch een training gaat volgen, volg dan deze: boost de kracht van je brein met visualiseren - de online editie. Iedereen die de cursus al volgde, geraakt minstens aan punt A.
• Ga dan oefenen. Focus op 1 leerpunt per keer. Ben je niet tevreden over jouw handschrift op een bord/whiteboard/flipover? Ga dan eerst daarmee aan de slag. Pas wanneer dat goed in je vingers zit en je jezelf bekwaam voelt, leg je je een nieuwe drill op.
• Zorg ervoor dat je altijd papier en een zwarte stift bij de hand hebt. Gebruik elke gelegenheid om een gedachte neer te schrijven, al dan niet met schets. Doodle er op los, want oefening baart kunst.
• Neem babystapjes. Wees daarbij mild voor jezelf. Onderlijn je jouw titel uit de losse pols en is die lijn krom? Wel, je hebt op zijn minst al duidelijk gemaakt dat het een titel is, door er een lijn onder te trekken. 
• Visualiseren is niet hetzelfde als tekenen. Met 5 basisvormen (die iedereen kan tekenen!) kom je al een heel eind. Is besteedde daar een aparte blogpost aan, waar je ook een gratis oefening kan downloaden, lees hem nog eens na.  
• ​En tenslotte: zoek je eigen ding in het visualisatie aanbod. Niet iedereen tekent graag en goed mannetjes. Maar ook zonder dat aspect kan je hele krachtige visuals maken. Tijdens de online training licht ik alle aspecten toe en in de afsluitende oefeningen ga je helemaal ontdekken wat jouw stijl is, jouw toepassingen zullen worden. 

Laat je niet afschrikken door je eigen beperkende gedachten en begin bij het begin, bijvoorbeeld bij Visualiseren online. 
Waar vond je weer die gratis oefening om te leren visualiseren? Dat was hier: 

Aan de slag gegaan met deze oefening? Laat je resultaat dan zeker zien in de comments van deze blog!