de kracht van het geven

Het is mijn verjaardag

Vandaag is het mijn verjaardag. Een dag die ik al heel mijn leven associeer met grijze lucht en schemerduister bij de taart. Als kind werd ik niet instant vrolijk van verjaren. Daar had dat weer zeker iets mee te maken, maar ook de traditie in de lagere school. Ik begreep het concept verjaren niet zo goed. Wanneer we jarig waren, moesten we trakteren. Niet met iets dat je zelf uitgekozen had, maar met een koekje van de zuster. Zuster Bernadette. Als ik daar nu op terugkijk, was dat best vooruitstrevend: alle kinderen gelijk voor de wet, geen opbod van traktaties. Maar toen vond ik het maar niks.
De kloosteroverste zwaaide in die tijd nog stevig de plak - zo oud ben ik dus al (!). En verjaren werd op haar manier gedaan. Wanneer het jouw dagje was, moest je de paar trappen naar het kloostergebouw beklimmen. Grijze trappen op een grijze speelplaats, onder een grijze lucht. Dan kreeg je koekjes van de zuster, die je moest uitdelen aan je klasgenoten. Penny wafers. Een koekje vol lucht in een saai bruin papier. Waar was het feest? En de uitbundigheid? Tot op vandaag heb ik een hekel aan die koekjes.
Maar waar mijn tienjarige ik echt mee worstelde, was de vraag waarom ik moest trakteren op mijn verjaardag? Het was toch MIJN dagje? Zou ik niet van iedereen een cadeautje moeten krijgen in plaats van saaie koeken rond te delen? 
De kunst van het geven had ik duidelijk niet onder de knie. 

leren geven

Maar het is goedgekomen met mij. Oef! Met het ouder worden, leerde ik ook geven appreciëren. Wat doe ik nu anders?

• Ik beslis zelf wat ik geef. Je kan het een boomerang-present noemen, maar door iets te geven dat je zelf ook leuk vindt, krijg je al een heel andere dynamiek.
• Ik geef persoonlijke dingen. Ik heb erover nagedacht, vaak ook plannetjes gesmeed, stiekem informatie ingewonnen en hoop/denk ergens dat mijn geschenk écht iemand blij zal maken. ​
• Tenslotte geef ik vanuit mezelf. Omdat ik dat wil. De waarde overstijgt dan vele malen die van de luchtige Penny Wafer. 

samen geven

Er is nog een ander aspect aan geven dat ik erg waardeer. Ik ben een fan van de Warmste Week. Van de dynamiek die dat teweeg brengt. En het magische woord hier is 'samen.' Door te geven zet je dingen in beweging. Leren mensen relativeren, connecteren, en krijgt alles een wat zachter randje.
​ Je trakteert jezelf op een heus feestje. Vanbinnen dan toch.
En ik weet het, dit jaar is 'samen' vooral virtueel samen, maar ik ga het toch proberen. 

trakteren dus

Vandaag ben ik dus weer jarig. En heb ik besloten om opnieuw te trakteren. Niet met Penny wafers, maar met iets dat ik oprecht graag schenk. Een muurtekening. 
Uiteraard kan ik niet bij ieder van jullie langskomen om een muurtekening te maken en moet er een 'winnaar' zijn. Dus creëerde ik een give away. 
En eerlijk? Ik was vanmorgen echt kinderlijk blij om hem te kunnen lanceren, die give away. Ik ben echt benieuwd voor wie ik straks ga schetsen, ontwerpen en tekenen. Dus, ook al is jouw idee nu nog heel vaag, doe maar mee!  

Wat kan je winnen?
Een muurtekening dus. Dat kan een quote, een tekening, een eye-catcher zijn, zowat alles. Deze kan in jouw bedrijf komen, maar ook bij jou thuis. In jouw bureau, slaapkamer, noem maar op. En de tekening is helemaal jouw ontwerp. Geen paniek. Ik help je daarbij. 
Hoe doe je mee? 

1. Volg mij op instagram of op facebook (of op allebei, dan zit je 2 keer in de pot)
2. Deel het bericht op instagram of facebook op jouw eigen verhaal of tijdlijn
3. Tag 3 andere mensen onder het bericht die ook wel een muurtekening zouden willen. 

Op 20 november sluit ik af, op 21 november maak ik de winnaar bekend. 
Succes!