Ken je hem, deze hype die eind september op Twitter startte? Het was oorspronkelijk een manier om je romantische relatie van vandaag te vieren. Om te tonen van waar je kwam en waar je vandaag staat. 
Maar zoals dat met veel zaken gaat: het ding ging een eigen leven leiden en wordt vandaag op alle sociale media gebruikt om 'voor' en 'na' te tonen. 
Dus: ik doe mee!

Ik neem je even mee terug in de tijd. We schrijven begin 2016. Het jaar voordien volgde ik de training 'visual facilitation' en was onmiddellijk fan van de manier van werken. Ik trok mijn Pipi Langkous sokken aan en begon dit toe te passen in mijn eigen trainingen. Les geven op een flipover. Dat had ik nog nooit gedaan, dus ik dacht dat ik het wel kon.  
De voordelen waren mij onmiddellijk duidelijk: je kan heel snel de essentie op 1 blad vatten en je triggert de deelnemers om ook visueel te gaan denken, waardoor wat je vertelt veel beter blijft hangen. 
Vond ik mezelf een meester-visualisator vanaf die eerste dag? Nee. Bijlange niet. Ik zag room for improvement, all over the place. Maar de Pipi Langkous in mij zei dat het cool was, dat deelnemers begrepen waar ik het over had en dat elke visualisatie meer bijdroeg aan hun leerproces dan geen visualisatie. 
​Ik bevond me op de cyclus van Kolb nogal in het bewust onbekwaam kamp. Maar geen Pipi Langkous die daarom maalt.   

Vandaag doe ik wat dingen anders. Ik werkte aan de leesbaarheid van mijn tekst, aan mijn lijnwerk, aan mijn kleurgebruik en aan mijn tekenskills om er maar een paar te noemen. Ik schoof geleidelijk aan op op Kolb's cyclus. Ik oefende veel en werd bewust bekwaam. Af en toe ben ik zelfs verrast van wat ik op papier zet en voel ik me onbewust bekwaam.
Ben ik vandaag beter als lesgever? Nee, ik schrijf bewust dat ik de dingen 'anders' doe. 
De essentie van het visualiseren, die had ik in 2016 ook al te pakken. De basisregels die je in de training Visualiseren leert, die kan je vanaf dag 1 toepassen in jouw eigen job. De verfijning, die kwam er bij mij met de jaren, omdat ik graag teken, omdat ik gebeten ben door het visualiseren. Maar is die verfijning noodzakelijk om hiermee aan de slag te gaan? Ik denk van niet. 

Punt B is dus niet noodzakelijk beter. Want mocht ik jou alleen de linker flipover getoond hebben, zou je ook begrepen hebben waar de leercyclus van Kolb over gaat. Maar ik ga niet ontkennen dat de rechter flipover doordachter is, dat er meer oefening achter schuil gaat. 
Maar laat dat jou niet tegenhouden op met visualiseren aan de slag te gaan, integendeel! Elke visualisatie is beter dan geen visualisatie. Met een eenvoudige cirkel geef ik in één pentrek weer dat dit een cyclisch gebeuren is. Daar heb ik anders heel wat woorden voor nodig. 
Hier zijn alvast wat tips om van start te gaan: 

• Volg een basiscursus zodat je de essentiële regels van het visualiseren kent. Want dan pas kan je ze gaan gebruiken. En als je toch een training gaat volgen, volg dan deze: boost de kracht van je brein met visualiseren - de online editie. Iedereen die de cursus al volgde, geraakt minstens aan punt A.
• Ga dan oefenen. Focus op 1 leerpunt per keer. Ben je niet tevreden over jouw handschrift op een bord/whiteboard/flipover? Ga dan eerst daarmee aan de slag. Pas wanneer dat goed in je vingers zit en je jezelf bekwaam voelt, leg je je een nieuwe drill op.
• Zorg ervoor dat je altijd papier en een zwarte stift bij de hand hebt. Gebruik elke gelegenheid om een gedachte neer te schrijven, al dan niet met schets. Doodle er op los, want oefening baart kunst.
• Neem babystapjes. Wees daarbij mild voor jezelf. Onderlijn je jouw titel uit de losse pols en is die lijn krom? Wel, je hebt op zijn minst al duidelijk gemaakt dat het een titel is, door er een lijn onder te trekken. 
• Visualiseren is niet hetzelfde als tekenen. Met 5 basisvormen (die iedereen kan tekenen!) kom je al een heel eind. Is besteedde daar een aparte blogpost aan, waar je ook een gratis oefening kan downloaden, lees hem nog eens na.  
• ​En tenslotte: zoek je eigen ding in het visualisatie aanbod. Niet iedereen tekent graag en goed mannetjes. Maar ook zonder dat aspect kan je hele krachtige visuals maken. Tijdens de online training licht ik alle aspecten toe en in de afsluitende oefeningen ga je helemaal ontdekken wat jouw stijl is, jouw toepassingen zullen worden. 

Laat je niet afschrikken door je eigen beperkende gedachten en begin bij het begin, bijvoorbeeld bij Visualiseren online. 
Waar vond je weer die gratis oefening om te leren visualiseren? Dat was hier: 

Aan de slag gegaan met deze oefening? Laat je resultaat dan zeker zien in de comments van deze blog!

Sinds ik een aantal weken geleden besliste om Movande nieuw leven in te blazen en aan de slag te gaan met jullie tijdens verfrissende workshops, hoor ik erg vaak "ah, maar ik ben helemaal niet creatief"! Of nog "dat is niks voor mij, zo creatief bezig zijn". 
Dan moet ik even glimlachen. Omdat je jezelf blaasjes wijsmaakt. Of mij. 
Want creativiteit is een eigenschap die iedereen bezit. Ook jij. En nu frons jij je wenkbrauwen. Of is het jouw beurt om te glimlachen. 
Maar toch is het de waarheid. Creativiteit is een eigenschap zoals fietsen die je aangeleerd kan krijgen. En net zoals het bij fietsen gaat, zullen we niet allemaal de Tour de France meerijden omdat we leren fietsen hebben, maar iedereen kan wel leren creatiever te zijn. Er bestaan namelijk hulpmiddeltjes voor, zoals zijwieltjes. 
Meer zelfs, net zoals je bij leren fietsen een logica volgt om daar te geraken - trappen, balans, remmen, versnellingen leren gebruiken - is ook creativiteit een logisch proces met patronen die je kan leren ontdekken. En je leert anders tegen dingen aankijken, waardoor je hersenen informatie anders gaan opnemen en verwerken. En dan, dan ben je vertrokken! 

Raak je geprikkeld wanneer je dit leest? Dat is goed, prima zelfs. Want vanaf oktober neem ik je mee op weg naar je eigen creatieve ik. Een workshop voor iedereen die graag zijn eigen creatieve denken wil aanscherpen, of je je nu aangesproken voelt door de titel van deze blog of niet. Hij is in de maak, hij komt eraan. Voor de ongeduldigen: hij staat reeds op de kalender, dus schrijf je gerust in. 
Is oktober nog wat ver weg voor jou? In de tussentijd kan je je alvast uitleven in de workshop handletteren, of kan je aan de slag met je eigen bullet journal. Want creativiteit bestaat in alle vormen en maten. En vooral: het schept enorm veel plezier om ermee bezig te zijn. Kom alvast even uit je comfortabele stoel en kom eens proeven van handletteren of bullet journaling, want dat is de eerste stap naar creatief bezig zijn: uit je comfortzone komen. Zo ben je meteen goed begonnen! 
Ik zie je dan snel, van je creatieve kant!

Afgelopen zaterdag stond al enkele weken te blinken in mijn mentale agenda.  Manlief en de zonen trokken het hele weekend naar Duitsland voor een internationale zwemwedstrijd. Aangezien dochter daar niet moest zwemmen, had ik het weekend vol meidenspullen gepropt om te compenseren dat wij thuisbleven.  En met wat kon het weekend beter beginnen dan met een voormiddagje me-time? Dat was lang geleden en - al zeg ik het zelf - welverdiend. 
Dus schreef ik me in voor een workshop Handlettering die georganiseerd werd door Katrien van Marie Cadie.  Ze had hiervoor Liesbet van Mino Paper Sweets uitgenodigd. 
Na de nodige last minute wijzigingen in wat-doet-Dochter-terwijl-ik-workshop-volg slaagde ik erin om op tijd in Oorbeek te zijn, waar de workshop zou plaatsvinden in de prachtige setting van De Begijnhoeve.  
Drie jaar lang gaf ik zelf workshops aan dames en kinderen die hun creativiteit wilden botvieren met de naaimachine en ik hoopte stiekem dat ik me-time van hetzelfde kaliber zou krijgen, zoals ik hem ook jaren aan "mijn dames" gegeven had. 
En ja hoor, een leuke ontvangst, een koffietje en een koekje en een chit-chat babbeltje later vlogen we erin. Katrien en Liesbet zorgden voor een topvoormiddag me-time. 
De theorie leek eenvoudig en de praktijk was - zoals dat meestal gaat - net dat tikkeltje moeilijker. Wat onwennig in het begin, wat zoeken, wat stuntelen.  
Uiteindelijk had ik mijn eerste handwerkje zo goed als klaar toen ik 's middags naar huis vertrok.

Zoals dat wel vaker gaat bij mij, heb ik wat tijd nodig om alles tot mij te laten doordringen.  Dus later op de avond, na alle andere meidenspullen die ook nog moesten gebeuren die dag, zette ik me terug aan tafel met pennen en papier. 
Oefening baart kunst en eens je iets begint te produceren waarvan Dochter spontaan 'Oh!' zegt, smaakt alles naar meer.  
Dus volgde er een tweede quote en een derde en daarna nog eentje en nog eentje. Zo lang het internet ons van leuke quotes voorziet, kunnen wij handletteren. 

Gisterenavond probeerde ik nog wat verder.  Kan ik handletteren combineren met Visual Facilitation, de manier van visueel presenteren waar ik bij iLean workshops over geef en waar ik je hier over vertelde? Ik zette me aan de flipchart en probeerde, je kan het al raden, nog eens een quote uit.  Met het materiaal dat ik gebruik voor visual facilitations: grotere stiften, pastelkrijtjes, noem maar op.   En ja hoor, het lukt!

Daardoor werd ik geprikkeld om verder te experimenteren met kleur.  Want zwart, wit en een vleugje goud is leuk, maar hé, er zijn wel meer kleuren op de wereld, die ik eens wil proberen.  
Ik kan nog uren verdergaan want je merkt het al: ik ben gebeten door het handletteren.  Ik omarm deze nieuwe creatieve uitlaatklep, want anders dan bij het naaien hoef ik geen heel huis overhoop te halen met patronen en stof en naaimachines.  Anders dan met breien hoef ik geen steken te tellen en kan ik dus rustig met de huisgenoten praten tijdens het tekenen en uitproberen.  
De winter mag nog lang duren.  Manlief mag nog vele avonden naar vergaderingen gaan en ik zal waarschijnlijk zélf kerstkaartjes maken dit jaar.  Zo lang de pennen niet uitgedroogd zijn en het papier niet op is blijf ik handletteren!