Lang geleden liet ik jullie kennis maken met mijn opruimplanning en het kanbanbord dat me hierbij ging helpen. Het bleef daarna erg lang stil, want ik had het druk met vanalles en nog vanalles. Dat wilt niet zeggen dat ik tussendoor al niet het een en ander opruimde. Ik pakte enkele kleinere onderwerpen vast om mezelf het gevoel te geven dat ik alvast begonnen was. Daar is op zich niets mis mee, want door te starten met iets kleins wakker je de goesting aan om aan de slag te gaan. Ik durf het een quick-win noemen. En dat werkt. Zoals een snoepje voor een braaf kind. Maar deze week hebben we een weekje vakantie en moet ik mijn belofte aan Middelste Zoon inlossen dat ik de bureauruimte in de kelderverdieping zou opruimen. Hij is naar daar verbannen met zijn playstation, maar aangezien deze ruimte ook dienst doet als bureau, opslagruimte voor de naaispullen, workshopruimte geweest is en zelfs logeerkamer, is het er een boeltje. En laat hij hier nu net een beetje zijn plek van willen maken. Een grondige opruimbeurt drong zich op en zoiets kan niet zonder plan. Punt 1 van mijn plan was tijd. Zonder tijd moet je aan dit soort werkjes niet beginnen. Ze eisen dat je alleen met hen bezig bent en dat je eraan doorwerkt tot het klaar is. Punt 2 van mijn plan was om enkele opruimtips te verzamelen en deze ook effectief toe te passen. Een klassieke tip die hier zeker van pas komt, is om alles dat je tegenkomt in 1 van deze 3 categorieën te stoppen: weggooien, weggeven, bijhouden. Dus gingen we aan de slag en sorteerden in grote hopen: een grote vuilniszak om onmiddellijk weg te gooien, een tafel met spullen die zeker bijgehouden moeten worden en een stapel spullen om weg te geven. Weggeven is op zich een nobel iets, maar er zit een addertje onder het gras: met al je beste intenties kan de weggeefstapel een jaar later nog altijd liggen waar hij vandaag ligt. Want het vergt wat actie. Een ritje naar de kringloopwinkel of een kledingcontainer bijvoorbeeld. Maar aangezien ik hier nog heel wat stoffen en fournituren staan heb die echt weg moeten, wil ik die graag aan een goed doel schenken. Dus moeten we foto 's nemen, sociale media inschakelen en afspraken maken met mensen die goede doelen kennen. En met mezelf de afspraak maken dat, als er binnen een maand nog spullen liggen die geen nieuwe eigenaar gevonden hebben, dat ik ze dan naar de kringwinkel breng. Na deze grove schifting komt het erop aan om nog eens kritisch door de hoop "bij te houden" te gaan. Ik las ergens volgende stelregel en heb deze toegepast op deze spullen: "kost het minder dan 20 euro en kan je het binnen de 24 uur weer in huis halen? Gooi het dan weg (of leg het bij weg te geven, voegde ik er zelf aan toe)." Zo gebeurde en na een hele dag sorteren, weggooien en netjes in kasten steken zijn we eindelijk klaar om de volledige ruimte te poetsen. Stof weg, vloer geschrobd en een gelukkige Middelste Zoon, die nu kan beginnen fantaseren over zijn "man cave". En ik, ik haal de post-it "bureau kelder opruimen" van mijn kanbanbord en hang hem onder "DONE". Er komt ruimte in mijn hoofd voor het volgende opruimproject. En nu we in de flow zijn, gaan we dat niet te lang laten liggen. Op naar een opgeruimd huis!
|
Kirsten De ConinckDuizendpoot. Moeder van 4. Creatief. Visualisator. Natuurmens. Tekenaar. Stiltezoeker. Genieten. Verteller. schrijverDag lezer die graag leest. Las je mijn romans al? Archieven
January 2024
Categorieën
All
|
Vind me terug. |
|