Movande
  • home
  • VISUAL HARVESTING
  • Visuele identiteit
  • Opleiding
  • Blog
  • OVER MIJ
    • Boeken
  • home
  • VISUAL HARVESTING
  • Visuele identiteit
  • Opleiding
  • Blog
  • OVER MIJ
    • Boeken

Engagement

9/22/2017

Comments

 
De klastitularis van Oudste Zoon heeft het niet zo begrepen op buitenschoolse activiteiten.  Of dat is toch wat wij denken na zijn uitspraak van vorige week.  Toen Oudste Zoon als eerste geveld werd door een onschuldig maar kwalijk virus en op woensdag thuis moest blijven, vroeg de leraar in kwestie hem de dag nadien 'of hij wel echt ziek geweest was en niet thuisbleef voor het zwemmen.' Wij waren een verontwaardigd gezin. 
Ten eerste was hij echt ziek, wat je kon merken aan de nasale klank en de tonnen zakdoeken die hij overal meesleurde. Maar ten tweede, en vooral, wat is er mis met engagement voor buitenschoolse activiteiten? Ja, het kind in kwestie spendeert veel tijd aan zijn hobby. Om te beginnen omdat hij sporten belangrijk vindt, maar ook omdat hij het leuk vindt, er tonnen energie door krijgt en sinds vorig jaar ook om een volgende generatie te leren zwemmen.  Kan je daar als leerkracht boos om zijn? Omdat jongeren zich engageren om iets voor anderen te doen? Toegegeven, het is bij momenten een evenwichtsoefening om schoolwerk, trainingen en les geven te combineren.  Maar het lukt hem tot hiertoe prima.  Zeker aan leerkrachtenkant hoeft er niet geklaagd te worden.  Hij zal misschien niet elke dag vol goesting in de klas zitten, maar dat ligt niet aan wat hij buiten de klas doet.  Is dat nu juist niet wat wij allemaal moeten leren: dingen die je energie geven in balans houden met dingen die energie vragen? Zou het niet juist aangemoedigd moeten worden dat jongeren zich inzetten en op zoek gaan naar hun passies? Dat ze leren om werk en plezier te combineren? Volgens mij wel. Want wanneer we dat niet meer stimuleren, weet binnenkort niemand nog wat het is om je in te zetten voor een club of vereniging.
Foto
En dan krijg je een generatie ouders die alleen nog maar kan kijken naar wat er fout gaat in de jeugdbeweging of de sportvereniging van zoon- of dochterlief.  Omdat we geleidelijk aan vergeten dat al die buitenschoolse activiteiten die onze kinderen doen, draaien op een bataljon vrijwilligers.  Vrijwilligers die naast werknemer of student, ouder, echtgenoot of lief, zoon of dochter van, ook nog eens vrijwilliger zijn en tijd vrijmaken om met jouw kind bezig te zijn.  Om ervoor te zorgen dat er elke zondag knotsgekke spelletjes te beleven zijn in de jeugdbeweging. Om ervoor te zorgen dat de kantine open is terwijl zoonlief in de vrieskou voetbalt. Om ervoor te zorgen dat er lekker en gezond gekookt wordt op kamp, om ervoor te zorgen dat iedereen officieel ingeschreven en verzekerd is in de zwemclub, en zo kan ik nog even doorgaan.
​Dan krijgen ouders de neiging om te klagen omdat de wedstrijdinformatie pas op vrijdagochtend in de mailbox zat in plaats van op donderdagavond zoals beloofd.  Dan maken we ons boos omdat de leiding vergat te vermelden dat het nat is in het bos en de kleine dus geen laarzen aanhad.  Dan vloeken we op alle imperfecties van die vereniging waar ons kind zoveel deugd uit haalt en die gedragen wordt door mensen die zich vol goesting engageerden om er een spetterend werkjaar van te maken.  Mensen zoals u en ik, geen supermensen, maar gewoon jongeren en volwassenen met een zotte hoek af.  Die het hoogstwaarschijnlijk druk hebben.
Zou het geen goed idee zijn als we dit schooljaar met zijn allen, wanneer we ons ergeren aan de inzet van Pol of Jef voor de voetbal of de Chiro, even - heel even - stilstaan bij het feit dat het ook maar mensen zijn? Dat we in eerste instantie dankbaar zijn dat Pol en Jef er elke week staan voor onze kinderen? En dat we dan proberen om onze ergernis om te buigen naar een suggestie om iets volgende keer anders te doen? Ik denk dat we veel Pollen en Jeffen gelukkig gaan maken.  Bovendien zou het veel zuurstof kunnen geven aan al die vrijwilligers.  En weet je wie daar het gelukkigst van al van wordt? Juist. Uw en mijn kinderen. 
Comments

    Kirsten De Coninck

    Duizendpoot. Moeder van 4. Creatief. Visualisator. Natuurmens. Tekenaar. ​Stiltezoeker. Genieten. Verteller. 

    schrijver

    Dag lezer die graag leest. Las je mijn romans al? 

    Archieven

    January 2024
    December 2020
    November 2020
    October 2020
    September 2020
    August 2020
    July 2020
    June 2020
    February 2020
    October 2019
    September 2019
    April 2019
    March 2019
    February 2019
    January 2019
    December 2018
    November 2018
    October 2018
    September 2018
    August 2018
    June 2018
    November 2017
    October 2017
    September 2017
    June 2017
    May 2017
    April 2017
    March 2017
    February 2017
    January 2017
    December 2016
    November 2016
    October 2016

    Categorieën

    All
    Boek
    Creatief
    Het Leven Zoals Het Is
    Motivatie
    NVC
    Planning/kanban
    Visualiseren
    Workshops

    Follow my blog with Bloglovin

    RSS Feed

Vind me terug.

Wat klanten over mij zeggen.

Ik stond altijd met open mond te kijken naar prachtige flips van collega's . Dankzij deze training besef ik dat alvast een basisversie daarvan voor iedereen toegankelijk is . Zelfs voor een niet creatief persoon als ikzelf, al besef ik wel dat meer oefenen me nog verder zou brengen.  Wat ik erg leuk vond aan de online versie? Ik kon oefenen in mijn eigen tijd en tempo en toch feedback vragen. Enne, vermits ik niet kon vergelijken met de resultaten van collega's was ik niet ontmoedigd, want op mijn bureau waren mijn tekeningen de mooiste :-) want de enige :-)). Katrien Rommens - teamcoach en facilitator - Mikondo

Volg me online. 

Inschrijven voor de nieuwsbrief
    Built with ConvertKit