Karma

We zijn al een aantal weken op de sukkel met het warm water in dit huis. Er komt er namelijk geen meer uit de kranen. Twee weken geleden kwam de man van het sanitair om het probleem op te lossen, maar na veel testen, fronsen en wisselstukken halen moest hij hals over kop vertrekken en was de oorzaak van het probleem niet gevonden. Sindsdien zitten we nog altijd zonder warm water in de douche, maar ook zonder koud water in de keuken. En met een afspraak met de sanitairman die altijd verzet wordt. 
Afgelopen vrijdag besloot het slot van de voordeur te blokkeren. Je kon het niet meer op slot draaien, maar je kon de deur ook niet meer openen. En aangezien ik op dat moment aan de straatkant van de voordeur stond, was ik buitengesloten. Met een rijhuis en een ingewikkelde mozaïek van tuinen, is het niet zo evident om aan je eigen achterdeur te geraken. Al helemaal niet op koude, natte, donkere novemberavonden. Gelukkig was de slotenmaker iets empathischer dan de sanitairman en had ik tegen de avond een nieuw slot in mijn voordeur. Helaas ook heel wat euro 's minder op mijn bankrekening, maar ik was tenslotte het hele weekend alleen thuis met dochterlief en kon het veilige gevoel van een gesloten voordeur wel gebruiken. 
Gisterenavond kwam de schoonmoeder langs en verwonderde het haar dat er nog steeds alleen warm water uit de keukenkraan kwam. Waarop manlief haar het relaas van sanitairman en slotenmaker deed en zei lakoniek antwoordde: "geen twee zonder drie."
Waarop mijn strijkijzer aan het overhemd van manlief bleef plakken. Zomaar uit het niets. Temperatuurregeling kapot, zool zwart en kinderen die hier geïrriteerd uit de badkamer komen in de veel te vroege ochtenduren, op zoek naar die ene broek die dus niet meer gestreken raakte. Nog wat euro 's lichter, maar hopelijk straks weer een strijkijzer rijker, bestelde ik gisterenavond - tegen mijn principes in - bij de website met de blauwe bol die elke bestelling voor 23u de dag nadien levert. Ik ben benieuwd. 
Maar het ziet er dus naar uit dat ik karma afgeroepen heb over dit huis. Want ook de wasmachine lekt, de droogkast droogt niet altijd even goed en mijn auto? Mijn auto moet nog naar de keuring deze week. Ik wil het niet weten. Wil ik wel weten wat ze daar gaan zeggen?
Natuurlijk zijn er veel ergere dingen in het leven. Gisteren keek ik naar de laatste aflevering van Kinderziekenhuis 24/7 en werd ik nog maar eens geraakt door de kracht en veerkracht van al die kinderen en hun ouders. Een match van een hele andere divisie wanneer je moet vechten tegen kanker of een beroerte wanneer je 9 of 13 bent. Ik weet het. Daarmee vergeleken is een op hol geslagen strijkijzer een lachtertje. 
Maar toch. Ik word er niet vrolijk van en het neemt evengoed de energie weg van de dingen waarmee je echt wil bezig zijn. Je loopt op elkaar te sakkeren om dingen waar niemand iets aan kan doen. 
Veel ouders in de ziekenhuisreeks gisterenavond zeiden dat wat hen overkomen was hen sterker had gemaakt. Als gezin, als ouder, als mens. Je wordt verplicht om te zien wat echt belangrijk is in het leven. Gezond zijn, er zijn voor elkaar. Dat vertelde ik dus ook tegen mijn kapot strijkijzer, voor ik het klaarzette om naar het containerpark te brengen. Dat ik het ging relativeren wat me overkwam. Dat hij maar een strijkijzer is. En dat er tenslotte nog altijd water uit de kraan komt, ook al is het niet zo warm of koud als we zouden willen. 
En stiekem hoop ik dat karma blogs leest. Want, beste karma, het is nu mooi geweest. Ik wil nu graag weer wat energie overhouden voor dingen die er echt toe doen. Zoals tijd doorbrengen met mijn man en kinderen, in plaats van met de slotenmaker en de sanitairman. En mocht je ook kunnen schrijven, karma, mag je altijd in de comments nalaten wat ik (of wij) u misdaan hebben. Ik ben erg nieuwsgierig!