Nieuwe traditie

Ik denk dat ik in geen enkele andere periode van het jaar de woorden ‘het is weer bijna zover’ zo vaak uitspreek als in de aanloop naar december.
Zoals iedereen wel weet, is december dé maand bij uitstek voor tradities, nillens willens. 
Twee dagen geleden stuurde Plusdochter een berichtje naar de echtgenoot met de vraag ‘wanneer zetten we ons schoentje?’. 
En ik dacht: “Ja, het is weer bijna zover.” 
Plusdochter wordt in maart twintig.  Een klein detail dat u misschien doet inzien hoe ingebakken de decembertradities in dit huis zijn. De schoenen worden hier nog steeds gevuld met een brief.  Anders rijdt de Sint ons huisje voorbij.

​Middelste Zoon en Dochter vragen met de regelmaat van de klok wanneer we de kerstboom zetten.  Ook dan moet ik telkens denken ‘het is weer bijna zover.’ Lange donkere winteravonden komen in grote getallen op ons af.  Hier door het jonge volk geassocieerd met gezeligheid en verwachting.  Verwachting omdat er cadeautjes aankomen, laat ons een kat een kat noemen. Maar ook verwachting omdat ze uitkijken naar deze periode van het jaar.  Twee weken elk op hun eigen manier in feestmodus.
Er zijn natuurlijk ook iets minder leuke tradities in december.  Zo kreeg ik net het examenrooster toegestuurd van Middelste Zoon.  Ook dat doet me denken ‘is het weer zover’, zij het met een diepe zucht.  Het zal weer tippen lopen worden, mezelf beheersen om niet elke dag te vragen ‘ben je nu al klaar’, ‘heb je grondig herhaald’ en ga zo maar door. Maar ook dat hoort bij december en gelukkig gaat het ook weer voorbij.
Maar door de band genomen is het een maand van verwachtingvol uitkijken naar leuke dagen. 
Sinds vorig jaar is er een nieuwe traditie bijgekomen waar mijn huisgenoten en ikzelf reikhalzend naar uitkijken: de Warmathon! Ook daar kunnen we dit jaar van zeggen: ‘het is weer zover’.  Namelijk op 22 december in Leuven.  Dan gaan we met zijn allen lopen voor het goede doel.  

​Voor de niet-kenners: de Warmathon is een onderdeel van de Warmste Week van Studio Brussel.  Een hele week radio maken in de kou en voor het goede doel.  Meer dan 1000 lokale goede doelen worden die week gesteund.  Centjes verzamelen gebeurt al lang niet meer alleen door plaatjes aan te vragen, maar ook door tal van acties door enthousiaste vrijwilligers en… door de Warmathon.
Het concept is eenvoudig: je schrijft je in en je inschrijvingsgeld wordt verdeeld over alle goede doelen.  En dan ga je rondjes lopen.  Zoveel als je zelf wilt.  En dat doet men in alle Vlaamse provincies en in Brussel. En de provincie met het meeste rondjes wint.  Wint nog eens centjes voor het goede doel, maar vooral de eer van de provincie-met-het-meeste-rondjes.

Vorig jaar was er de eerste editie van de Warmathon en wij liepen mee.  Met de echtgenoot, de zonen en de dochter.  We vertrokken samen, lieten dochter na drie rondjes achter bij de randanimatie en lieten de zonen lopen tot ze geen pap meer konden zeggen.  Er was muziek, er was volop aanmoediging, er was sfeer en er waren gezellige babbels met bekenden en oude-bekenden die je daar tegen het lijf liep.
Kortom, een nieuwe decembertraditie was geboren.   Ik besef dat nieuw en traditie een contradictio in terminis zijn, maar ik ben er zeker van dat het een blijvertje is. Wij kijken er in elk geval naar uit om opnieuw te gaan lopen in de vrieskou.
Ik ga alvast onze tickets reserveren en wie weet, stopt Sint ze wel in de schoentjes binnen een paar weken!
Loop je ook mee?