Schrijfstilte

Het is hier erg stil de laatste tijd. Ik beken.  
Ik kan nu een stortvloed aan excuses neerschrijven waarom dat zo is: examens, ziektekiemen, te veel aan het hoofd, druk, druk, druk.  En ja dat is allemaal waar, maar het zijn maar excuses.  Het is hier erg stil omdat mijn aandacht en energie momenteel ergens anders naartoe gaan.  Namelijk naar mijn boek in wording.  Het boek dat eindelijk in de laatste rechte schrijflijn zit.  Waar alle sketchnotes voor getekend en geschreven zijn.  Waar ik bijna tevreden over ben.  
Daarom en alleen daarom is het hier zo stilletjes. Al de rest zijn excuses die uitgevonden zijn om de excuses.  

Maar vanochtend was ik in alle vroegte wakker en op.  Mijn momentje van het weekend om even niets te moeten.  Alleen koffie en een woordje voor de blog stonde op mijn to do-lijstje. Om jullie even te laten weten waar deze lange stilte vandaan komt.  En om wat te puzzelen met de blog, zodat jullie het eerste hoofdstuk van mijn boek alvast kunnen lezen. 
Voor je begint te lezen even een woordje uitleg: het is een fabel over Layla, een grijze muis.  ​In deze fabel neemt Layla jou mee op haar zoektocht naar zingeving en geluk.  Haar tocht brengt haar bij verschillende dieren, die elk een eigen kijk hebben op hoe ze deze vraag kan invullen.  Ze ontmoet achtereenvolgens de arend – die haar helpt om doelen te stellen, de giraf – die haar leert luisteren naar haar eigen behoeften, de jakhals – die haar duidelijk maakt dat het OK is om af en toe in je oude patronen terug te allen, de bever – die haar alles vertelt over motivatie en gemotiveerd blijven en de pauw, die haar naar haar innerlijke schoonheid leidt.
In het laatste hoofdstuk brengt Layla al haar inzichten samen en komt ze tot verrassende conclusies. 
Maar lees hier vooral zelf wie Layla is en hoe het haar vergaat in het eerste hoofdstuk.  Ik ben erg nieuwsgierig naar jullie reacties.  

---

Ondertussen was Dochter, die ook geen lange slaper is, ook al beneden en deelde ik mijn magisch ochtendmoment graag met haar.  Vandaar dat het afwerken van deze blog toch weer eventjes moest schuiven. Maar kijk, de jongens zitten terug achter hun boeken, Dochter is naar de chiro en hier is weer wat tijd voor mezelf en een nieuwe blog!