En wat als je het nu eens niet kocht?

Afgelopen weekend handletterde ik een quote die een waarheid als een koe bevat. Ik heb echt minder nodig. Minder spullen in elk geval. Ik heb heus niet nog een trui en nog een body lotion nodig.  Maar het wél kopen is soms zo verleidelijk.  
Natuurlijk ben ik me ervan bewust dat minder kopen beter is voor het milieu en beter voor mijn portemonnee.  Maar die droge wetenschap kan niet voorkomen dat ik soms echt iets wil.  Dat ik me laat overhalen - door mezelf - om dat truitje toch te kopen, want ik heb dat echt nodig voor bij die bruine broek, weet je wel? En die body lotion ruikt zo lekker en is bovendien helemaal niet zo duur, dus waarom zou ik hem laten staan?  

Zo geraak je aan het consuminderen

Consuminderen dus. Zo heet dat met een net, betrekkelijk nieuw woord. Het met minder doen omdat het met minder ook kan.
Ik wil de overconsumptie bij mezelf en mijn gezin graag een halt toeroepen.  Maar hoe pak je dit aan? 
Als je het internet raadpleegt, vind je oneindig veel tips om met consuminderen te starten. Naar mijn bescheiden mening lang niet allemaal even bruikbaar en zeker niet allemaal even duurzaam.  Al zijn er wel een handvol die me tot hiertoe geholpen hebben om de vinger op de knip te houden. Ik deel ze graag met jullie:

• Opschrijven

Wanneer ik plotseling de drang voel opkomen om een nieuwe trui te kopen, koop ik hem niet, maar schrijf ik het op in een boekje. "Een trui voor bij mijn bruine broek". Dat boekje heeft één bladzijde per week. Na een week haal ik het opnieuw boven en als ik dan nog steeds vind dat ik die trui écht nodig heb, schrijf ik hem opnieuw op, in een nieuwe week.  Is de drang gaan liggen? Dan schrap ik hem van mijn lijstje.
Ik spreek met mezelf af dat de dingen die me een maand lang blijven toeroepen vanuit de winkelrekken, dat ik die mag kopen.  Of toch in overweging mag nemen om te kopen.  En hangt die trui daar dan niet meer? Dan vind ik vast een alternatief, want ik heb ondertussen goed kunnen nadenken waarom ik precies die trui wil en waar hij echt aan moet voldoen. Hierdoor kan ik vaak veel gerichter op zoek naar een trui die écht bij die bruine broek past en ineens ook bij die grijze én bij een gewone jeans.  

• Spreek met jezelf een budget af.  

Of je dat nu virtueel doet of echt een bedrag cash meeneemt wanneer je gaat winkelen, een budget afspreken helpt. Dit helpt me vooral wanneer ik met de kinderen op stap ben, want die kennen al de truken van de foor om me te overtuigen dat ze echt die trui én dat t-shirt nodig hebben, ook al gingen we naar de winkel voor een nieuwe broek.  Als ik op voorhand zeg dat ik een bepaald bedrag in mijn hoofd heb waar we niet overgaan, beginnen ze zelf de afweging te maken wat ze nu echt willen en wat niet. 

Maar wat helpt echt?

Wat me de laatste weken goed op weg geholpen heeft om te consuminderen, is mezelf de vraag stellen wat ik echt nodig heb op het moment dat ik een idee-fix krijg dat ik een nieuwe trui MOET hebben omdat er niets in mijn kast hangt dat bij die bruine broek past. 
En met nodig hebben, bedoel ik dat ik ga grasduinen in de basisnoden die je ook gebruikt wanneer je communiceert via het NVC model.  Ik sprak er ook al over toen ik het had over Tournée Minerale en over de Dag van de Jeugdbeweging.
Zo kwam ik erachter dat ik onrustig word wanneer ik geen bijpassende trui of blouse heb omdat ik nood heb aan harmonie.  Wat ik draag moet in mijn ogen harmonieus zijn, anders kan ik me erg ongemakkelijk voelen.  En dan komt die drang op om NU een TRUI te KOPEN.  Die drang wordt dan zo sterk dat ik halsoverkop een impulsaankoop doe en achteraf vaak moet bekennen tegen mezelf dat ik nog steeds ongemakkelijk rondloop, ook in die nieuwe trui bij die bruine broek.   
Het NVC model heeft me geleerd dat er altijd meer dan 1 manier (strategie) is om je behoefte te voldoen. Zo kan ik mijn behoefte aan harmonie perfect invullen door een quote te handletteren. Dan voel ik me terug rustig worden en kan ik echt blij zijn met het resultaat. Mijn behoefte aan harmonie is vervuld en er hangt geen dure miskoop in mijn kast!
En ondertussen heb ik tijd gehad om na te denken over die nieuwe trui.  Misschien moet ik eerst maar eens in mijn kast gaan kijken? Is er echt niks dat past bij die broek? En als dat toch niet het geval is, is de drang tot kopen in elk geval weg en kan ik met hernieuwd geduld en ratio op zoek naar een bijpassende trui, op het moment dat de portemonnee dat toelaat. ​
Probeer het eens uit.  Wanneer je voelt dat je iets wilt kopen, ga eens na wat je nodig hebt op dat moment? Check gerust de lijst met basisbehoeften om je te helpen erachter te komen wat je nodig hebt.  En eens je dat weet, is het zaak om bij jezelf op zoek te gaan welke andere dingen ook die nood kunnen invullen.  Is er iets dat je - kosteloos - kan doen in plaats van iets te kopen? 
Heb je nood aan appreciatie wanneer je een nieuw kleedje wil kopen? Misschien moet je die goede vriendin - die zo oplettend is en altijd een complimentje geeft - uitnodigen op de koffie. Of is het erkenning die je zoekt tussen de winkelrekken? Wat zou het met je doen als je dat vertelt tegen de persoon van wie je erkenning verwachtte en die die niet gaf in plaats van een nieuwe body lotion te kopen?  
Het zal wat zoeken zijn en af en toe zal je alternatief misschien niet helemaal bevredigend zijn. Maar het helpt in elk geval om scherp te stellen wat je echt nodig hebt! En dat is niet een vijftiende trui in je overvolle kleerkast. Denk ik ;-).